Ես կպատմեմ մի պատմություն, որը միշտ ինձ հետ պատահում է : Իմ ամենամտերիմ ընկերուհին Գոհարիկն է: Մենք տարբեր ոճի երգեր ենք լսում. նա ռեպ է լսում, ես` ռոք: Երբ նա վատ բաներ է խոսում ռոքի մասին, ես նրանից նեղանում եմ: Նա ինձ հետ խոսում է, բայց ես նրան արհամարում եմ և գնում: Բայց ուղիղ երկու րոպե հետո մենք ամբողջ դպրոցով իրար հետ ծիծաղում ենք: Մենք չենք կարողանում իրարից երկար նեղացած մնալ: Այդ պատճառով էլ մենք չենք թողնում, որ փոքրիկ վիճաբանությունները փչացնեն ամուր ընկերությունը: Մի անգամ 5-րդ դասարանում մեր ընկերուհիները` Նարեն ու Մարիամը ,վիճեցին իրար հետ միայն նրա համար, որ երկուսն էլ ուզում էին խաղի մեջ միևնույն աղջիկը լինել և այդ հիմարության պատճառով նրանք իրար հետ 3 օր չէին խոսում:
Ես երբեք չեմ լսում նրանց, ովքեր քննադատում են իմ միջտիեզերքային ճանապարհորդությունները, իմ կարուսելները և իմ գորիլաներին: Երբ դա լինում է, Ես փաթեթավորում եմ դինոզավրերին և դուրս եմ գալիս սենյակից: [Ռ. Բրեդբերի]
Показаны сообщения с ярлыком Մայրենի :D. Показать все сообщения
Показаны сообщения с ярлыком Մայրենի :D. Показать все сообщения
понедельник, 19 мая 2014 г.
среда, 14 мая 2014 г.
среда, 23 апреля 2014 г.
четверг, 17 апреля 2014 г.
Սուրբ ծննդյան գիշերը Չարլի Չապլինի գրած նամակը դստերը` Ջերալդինային
Ինձ դուր եկած հատվածները
Ինչքան հեռու եմ քեզանից, բայց թող կուրանան աչքերս, թե քո պատկերը , թեկուզ մի ակնթարթ, հեռանում է աչքիս առաջից:
Ինչքան հեռու եմ քեզանից, բայց թող կուրանան աչքերս, թե քո պատկերը , թեկուզ մի ակնթարթ, հեռանում է աչքիս առաջից:
четверг, 10 апреля 2014 г.
понедельник, 7 апреля 2014 г.
Իմ հորինած պատմությունը
Քաղաքականությունից հեռու, մի փոքրիկ գյուղ կար: Այնտեղ ապրում էր մի մինուճար պապիկ: Ոչ կին ուներ, ոչ երեխա, ոչ հարուստ էր, ոչ աղքատ: Ապրում էր մի փոքր տնակում: Նրա կյանքը շատ անհետաքրքիր էր անցնում: Բայց մի օր նրանց գյուղ եկավ մի ձեռնածու:
воскресенье, 1 декабря 2013 г.
Ուռաաաա, ձմեռ )))
Ահա դու եկար կրկին իմ սիրելի ձմեռ, արդեն տասերորդ անգամ: Շատ եմ սիրում և քեզ, և ձյունը, և ամեն ինչ, ինչը կատարվում է ձմռանը: Երբ դուրսը ամբողջովին սպիտակ է կարծես թե լինես մի ճերմակ թագավորությունում: Շատ հաճելի է առավոտյան մառախուղը, երբ դուրս ես գալիս և ոչ մի բան չես տեսնում միայն սպիտակություն, ճերմակություն: Ձմեռը իմ կյանքում մի մեծ հետք է թողնում: Ձմռանը սիրում եմ նստել պատշգամբում, ծածկված տաք վերմակով և խմել տաք-տաք թեյը կամ կակաոն: Բոլորին թվում է, թե ձմռանը վատ է, որովհետև շատ ես հագնվում, դուրսը թաց է, ցուրտ է, իսկ ինձ համար դա ձյուն է. տաքություն է: Ձմեռը իմ համար կարծես երկրորդ կյանքս լինի: Շատ եմ սիրում քեզ, ձմեռ: )))
Подписаться на:
Сообщения (Atom)